Διώχνοντας τους τοξικούς ανθρώπους…γράφει η Αθηνά Καστριτσέα.

Έχεις παρατηρήσει πως όταν διώχνεις τους τοξικούς ανθρώπους από κονtά σου , η ζωή σου χαμογελά; Δεν ξέρω αν είναι η ενέργεια, η αύρα, η μιζέρια… Ίσως και όλα αυτά μαζί! 

Αν δεν αντέχεις άτομα και καταστάσεις που σου φέρνουν πόνο στην ψυχή, φύγε μακριά χωρίς δεύτερη σκέψη! Είτε αυτός λέγετε φίλος, σύντροφος, γνωστός…

Πολλές είναι οι φορές που ανεχόμαστε την καταπίεση, δεχόμαστε τη ζήλεια, την περιφρόνηση. Πληγωνόμαστε αλλά δεν αντιδρούμε.

Ο λόγος; Ο φόβος! Φόβος για την καθημερινότητα και τη συνήθεια που θα αφήσουμε πίσω. Φόβος για το αβέβαιο. Κι αν το άτομο αυτό προσπαθήσει με κάποιον τρόπο να μας βλάψει; Αν κάνουμε λάθος για τα συμπεράσματα μας και όλες οι άσχημες σκέψεις είναι στην φαντασία μας; Όταν κάποιος είναι εξαρτημένος από το να παίρνει ηθική ικανοποίηση μειώνοντας τον απέναντι του, θα συνεχίσει να το κάνει επ αόριστων ..αυτό δεν αλλάζει!

Αλλά επειδή όλα κρίνονται στις λεπτομέρειες.. Πρέπει να προσέξεις! “Τοξικός” δεν είναι ο άνθρωπος που σε αγαπάει, σε συμβουλεύει και σου θυμώνει γιατί βλέπει κάτι που εσύ δεν μπορείς προφανώς να δεις και θέλει το καλό σου και μόνο. Αλλά αυτός που με τη συμπεριφορά του σε μειώνει και σε εκμεταλλεύεται.

Καλύτερα να φύγεις όσο ακόμα το σκέφτεσαι! Να πονέσει μια φορά, παρά να έχει διάρκεια… Δείξε εγωισμό! 

Ακούω συχνά ανθρώπους γύρω μου, και ειδικότερα με τις τωρινές καταστάσεις, να μιζεριάζουν, να παραπονιούνται και χλευάζουν αλλά παρόλα αυτά να μένουν στάσιμοι.

“Θέλω να τελειώσει αυτή η φάση, να καλυτερέψει η ζωή μου, αλλά όλα πάνε χειρότερα“. Αυτή είναι η φράση που ακούω τους τελευταίους δέκα μήνες όλο και πιο συχνά. Λογικό! Δεν αντιλέγω… Η πανδημία μας βρήκε όλους απροετοίμαστους, αλλά η ζωή δεν είναι γεμάτη ροδοπέταλα όπως πολλοί πίστευαν έως τώρα. Ήταν, η αφορμή να ζήσουμε μια διαφορετική καθημερινότητα και να δοκιμαστούν οι ανθρώπινες σχέσεις. Το άσχημο είναι ότι τέτοια άτομα, παρασέρνουν και μεταφέρουν αρνητικότητα και στους γύρω τους.