Συνέντευξη της Σύκα Γεωργίας για την ταινία μικρού μήκους «Απόσταση: Μετακίνηση 7». Γράφει ο Γιώργος Γιαννόπουλος

«Απόσταση: Μετακίνηση 7» Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτό το εγχείρημα.

Πρόκειται για ένα βίντεο που γυρίσαμε με τη συνάδελφο και φίλη Σοφέλπη Στάικου, λίγες μέρες πριν αρχίσει το δεύτερο λοκντάουν. Αξιοποιήσαμε ό,τι πιο άμεσο και απλό μέσο διαθέταμε, δηλαδή η λήψη έγινε από τα κινητά μας. Η κάμερα ακολουθεί μια καθημερινή διαδρομή στο κέντρο της Αθήνας, μέσα στο μετρό. Παράλληλα, μια γυναικεία φωνή εκφράζει την επιθυμία να δει κάποιον ή κάποια. Υπάρχει το αίτημα για συνάντηση, για επαφή, για συνεύρεση. Αυτό το αίτημα συνοψίζεται στην εφεύρεση ενός νέου αριθμού μετακίνησης. Μετακίνηση 7: είναι το νούμερο που επικαλείται η γυναικεία φωνή για να πλησιάσει ένα άλλο πρόσωπο.

Με ποια αφορμή γυρίσατε αυτή την ταινία μικρού μήκους;

Πλέον, είμαστε καθημερινά μάρτυρες μιας κοινωνικής αλλαγής, που δεν μπορεί να μείνει απαρατήρητη. Η προτροπή για διατήρηση κοινωνικής απόστασης, για λόγους υγείας βέβαια, είναι μια διαρκής καθημερινή υπενθύμιση που μας επηρεάζει άμεσα. Επηρεάζει το σώμα μας, την αντίληψή μας, αλλά και τη σχέση μας με τους άλλους. Σε αυτό το πλαίσιο της κοινωνικής απομάκρυνσης, θελήσαμε να παρουσιάσουμε την αντικρουόμενη αλλά απόλυτα θεμιτή εκδίπλωση της βασικής ανθρώπινης ανάγκης για επαφή, για σμίλευση κάθε κοινωνικής και σωματικής απόστασης. Ίσως αυτή η φωνή αποτυπώνει σήμερα ένα σύνολο ανθρώπινων κραυγών για επαφή. Για συνάντηση. Για μια αγκαλιά. Για ένα φιλί. Ή ίσως απλά είναι η δική μας απάντηση σε όλο αυτό που βιώνουμε.

Πιστεύετε ότι η Τέχνη έχει αλλάξει κατεύθυνση λόγω των νέων μέτρων;

Η Τέχνη είναι κατά κάποιον τρόπο ο καθρέφτης του ανθρώπινου και κατ’ επέκταση της κοινωνικής πραγματικότητας. Φυσικά αντανακλά ή αναπλάθει με το δικό της τρόπο όλη αυτή τη μετατόπιση. Λόγω των νέων συνθηκών, πλήττονται δυστυχώς καθημερινά αρκετοί καλλιτέχνες που βασίζουν την εργασία τους στην άμεση επαφή και επικοινωνία με τον άλλον. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και το Θέατρο. Δεν μπορείς να κάνεις Θέατρο μόνος, στο σπίτι σου, χωρίς θεατές, χωρίς διάδραση. Γι’ αυτό και πολλοί καλλιτέχνες προσπαθούν να ανταπεξέλθουν σε όλο αυτό τον οικονομικό και καλλιτεχνικό «ευνουχισμό», μέσω νέων εργαλείων έκφρασης, συνήθως διαδικτυακά. Ευτυχώς, η τεχνολογία μπορεί να συνδράμει θετικά σε μια τέτοια περίοδο και να ενθαρρύνει άλλες διεξόδους επικοινωνίας και συνδιαλλαγής. Στην ίδια κατεύθυνση εντάσσεται και η δική μας απόπειρα έκφρασης μέσω ενός σύντομου βίντεο.

Ποια είναι τα επόμενά σας σχέδια;

Προς το παρόν μένουμε σπίτι… Αργότερα, θα επιθυμούσα να καταπιαστώ σκηνοθετικά με ένα κλασικό θεατρικό έργο επί σκηνής, αξιοποιώντας τη δημιουργική διάδραση με τους θεατές. Εύχομαι να τελειώσει όσο πιο σύντομα γίνεται όλος αυτός ο περιορισμός και όλοι να επιστρέψουν δριμύτεροι στις καλλιτεχνικές και κοινωνικές τους Ιθάκες… Εις το επανιδείν!