Η συζήτηση για την επόμενη μέρα, μετά το τέλος της καραντίνας και την επιστροφή στην κανονικότητα, έχει ήδη ανοίξει. Τα ερωτήματα που τίθενται από επιστημονικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς κύκλους είναι πολλά. Αν αναλογιστεί κανείς την ασάφεια που δημιουργείται από τους ‘’ειδικούς’’, από τα επίσημα χείλη, εύκολα καταλαβαίνεις τον πόλεμο που γίνεται ανάμεσα στην αμφιβολία, την αβεβαιότητα και την πίστη, μέσα σε κάθε ανθρώπινο νου πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. NEC

Το πιο σημαντικό ερώτημα είναι ένα: “θα ξαναγίνουν όλα όπως ήταν πριν;”.

Κατά τη γνώμη μου, η απάντηση έχει ήδη δοθεί. Η απόδειξη πως η απάντηση σ’αυτό το ερώτημα έχει ήδη δοθεί, είναι οι ίδιες οι ψυχρές αναγγελίες που ακούμε καθημερινά από τους ‘’ειδικούς’’. Το νόημα που κρύβεται πάντα πίσω από κάθε τους λέξη. Με πρόσχημα την αποφασιστική και ανυποχώρητη καταπολέμηση του κορονοϊού, νομιμοποιούνται οι κυβερνήσεις να παίρνουν αποφάσεις που περιορίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τις ατομικές ελευθερίες που θεωρούνται θεμελιώδη σε ένα κράτος δικαίου. Σαφώς στο όνομα της δημόσιας υγείας και την προστασία της, όλα μπορούν να δικαιολογηθούν. Μιλάμε για το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή.

Τι γίνεται όμως όταν οι αποφάσεις αυτές είναι πολιτικές, οικονομικές και κάθε άλλο παρά σχέση έχουν με την υγεία; Άν θα θέλαμε να ερμηνεύσουμε το τρομοκρατικό χτύπημα στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης την 11η Σεπτεμβρίου και την επόμενη μέρα που το διαδέχτηκε, δε μπορούμε παρά να πούμε πως σηματοδότησε μία ‘’νέα εποχή’’. Μία εποχή  που εγκαινίασε πολέμους κατά κρατών, στο όνομα της τρομοκρατίας. Από το Αφγανιστάν μέχρι αυτόν πρόσφατα στη Συρία. Η μεγαλύτερη προίκα αυτής της νέας εποχής όμως,  είναι η διεθνής αντιτρομοκρατική νομοθεσία που δημιουργήθηκε και η δυνατότητα που δίνει για νέες πυριταποθήκες στο κόσμο.

Το βέβαιο είναι οτι οι θεωρίες

συνωμοσίας σε αυτές τις περιπτώσεις δίνουν και παίρνουν. Οι ίδιοι που ισχυρίζονταν ότι η 11η Σεπτεμβρίου ήταν σκηνοθετημένη, είχαν ζώσει με εκρηκτικά τους πύργους ή ότι τα αεροπλάνα ήταν προϊόν μοντάζ, οι ίδιοι ισχυρίζονται τώρα για βιολογικό πόλεμο, 5G, μικροτσίπ και κολοκύθια τούμπανα. Είναι γεγονός ιστορικά, το ξέσπασμα μιας πανδημίας συνοδευόταν πάντα από φήμες ή θεωρίες συνωμοσίας. Η θεωρία ότι πάντα πίσω από τα μεγάλα δεινά κρύβεται μια παράνομη ομάδα ανθρώπων που σχεδιάζει να πάρει την εξουσία ή να ελέγξει ή ακόμη να καταστρέψει τον πλανήτη, έχει υπάρξει αντίστοιχα ανά τους αιώνες. Από την πανούκλα και την ευλογιά , μέχρι τον AIDS και τον κορονοϊό τώρα.

Φυσικά κανείς δε μπορεί να αποδείξει μια θεωρία συνωμοσίας. Παρά μόνο να αναλογιστεί τι ωραία καλούδια θα μας άφηνε προίκα μια ‘’νέα εποχή του κορονοϊού’’. Αντίστοιχη σαν αυτή της τρομοκρατίας. Μια προίκα με περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών, την ένταση του αυταρχισμού και της αστυνομοκρατίας στο εσωτερικό μιας χώρας. Η νομιμοποίηση στη συνείδηση του κοινωνικού συνόλου της έννοιας της πανδημίας, έστω και αν αυτή δεν πληρεί απόλυτα τις προϋποθέσεις μιας πανδημίας, θα δικαιολογεί τις αποφάσεις για περιορισμό οποιαδήποτε κοινωνικής ελευθερίας ή κοινωνικού αγώνα.

Εύκολα η σκέψη που  έκανε μέχρι τώρα κάθε πολίτης,  ‘’αν βουλιάξει η βουλή από κόσμο, ας  μαζευτούμε 3 εκατομμύρια και θα δουν αν θα περάσει το νομοσχέδιο’’, καταρρίπτεται με μια λέξη ‘’Πανδημία’’. Πόσο εύκολα μία εποχιακή επιδημία θα μπορούσε να εμφανιστεί λίγες μέρες πριν τη ψήφιση ενός συνταξιοδοτικού; Δεν λέω ότι ο Μήτσος και ο κάθε Μήτσος είναι έτοιμος να πραγματοποιήσει την σκέψη, αλλά αυτή η σκέψη από μόνη της είναι επικίνδυνη, τους φοβίζει. Δεν θέλουν καν να υπάρχει.

Η συγκυρία είναι μια κατάσταση 

που προκύπτει από τη σύμπτωση γεγονότων σε μια ορισμένη χρονική περίοδο. Ζούμε μια συγκυρία σε παγκόσμιο επίπεδο αυτή τη στιγμή. Το ζήτημα πάντα είναι ποιος επωφελείται από μια συγκυρία. Θα επωφεληθεί το δημόσιο καλό, η δημόσια υγεία που μέχρι πριν τον ιό δήλωναν τα επίσημα χείλη ότι δεν έχει ανάγκες και υπάρχει χώρος για περικοπές; ή θα οδηγηθούμε σε μια ‘’νέα εποχή του κορονοϊού’’, που όλα θα υποτάσσονται  στο φόβο μιας πανδημίας με θεοκρατικά χαρακτηριστικά; Ας αναρωτηθούμε τι πράγματι θα ισχύσει μετά και το πως θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι. Γιατί υπάρχει ένα ακραίο σενάριο, στη νέα εποχή. Nα ευχαριστείς τον  ‘’αστυνομικό της υγείας’’ που σε συνόδευσε στο σουπερμάρκετ, χωρίς να έρθεις σε επαφή με άλλο κόσμο. Οι συγκυρίες πάντα φέρνουν αλλαγές, είτε για καλό, είτε για κακό.

Άρα στο ερώτημα: ‘’θα ξανά γίνουν όλα όπως ήταν πριν;’’ Η απάντηση είναι μία. Πρέπει να είσαι πάντα έτοιμος γιατί ποτέ δεν θα είναι κάτι όπως ήταν πριν.

Γιώργος Γιαννόπουλος, Πάτρα 18/09/2020