Στέκουν αγέρωχοι σε απόσταση 50 μ. από τον Παρθενώνα εδώ και 25 αιώνες. Άθικτοι από τις οβίδες του Κιουταχή, αλλά και πάνω από 120 καταγεγραμμένους σεισμούς που έχουν χτυπήσει την Αθήνα από τον 5ο αι. π.Χ. Έχουν αποτυπωθεί σε δεκάδες χάρτες και έχουν απεικονιστεί σε αναρίθμητα έργα τέχνης. Δεσπόζουν πάνω από το Θέατρο του Διονύσου στη νότια πλευρά του Ιερού Βράχου και σώζονται σε εξαιρετική κατάσταση παρά τις φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές που έχουν υποστεί μέσα στους αιώνες.

Οι δύο κίονες παραμένουν ακέραιοι, από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας, παρά το γεγονός ότι βρίσκονταν σε στρατηγικό σημείο και εντός του πεδίου των μαχών της Ελληνικής Επανάστασης, με αποτέλεσμα το μνημείο του Θρασύλλου που στέκει ακριβώς από κάτω από τους δυο κίονες να διαλυθεί από τα τουρκικά κανόνια το 1827.

Οι δύο κίονες κατασκευάστηκαν στα τέλη της κλασικής – αρχές της ελληνιστικής εποχής και αποτελούν εξαίρετα έργα της αρχαίας ελληνικής τέχνης, τόσο όσον αφορά στον εξαιρετικά πρωτότυπο και ανεπανάληπτο σχεδιασμό τους, όσο και στην υψηλή κατασκευαστική τους ποιότητα, κάτι σημαντικό αφού ως σήμερα θεωρείτο ότι ανήκαν στη Ρωμαϊκή εποχή. Το εύρημα είναι πολύ σημαντικό, γιατί τα ίχνη της αρχαίας πολυχρωμίας είναι σπανιότατα στα μνημεία της Ακρόπολης, αφού περιορίζονται σε απειροελάχιστα ίχνη, τα περισσότερα από τα οποία σήμερα εντοπίζονται μόνον με ειδικές ακτινογραφικές μεθόδους, λένε μελετητές προσθέτοντας πως η μορφή του κιονόκρανου δεν έχει ιστορικό προηγούμενο, αλλά και δεν κατασκευάστηκε στην αρχαιότητα άλλο κιονόκρανο που να το μιμείται.

Η φωτογραφία είναι από το 1917. Οι δύο κίονες στη νότια πλευρά της Ακρόπολης και στο βάθος ο λόφος του Φιλοπάππου. Φωτογράφος Pierre Machard, από το αρχείο του Γαλλικού υπουργείου Πολιτισμού και αναδημοσιεύεται από το iloveoldathens.blogspot.com