Στον ελλαδικό χώρο, οι περισσότερες κωμοπόλεις και χωριά είναι αποτέλεσμα των συνεχών μετακινήσεων και μετοικήσεων των διαφόρων πληθυσμιακών ομάδων. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται και από την ύπαρξη της Άνω και Κάτω Βλασίας στην ορεινή Αχαΐα, 27 χιλιόμετρα από τα μαρτυρικά Καλάβρυτα και 45 χιλιόμετρα από την Πάτρα. Ο συνδυασμός του ορεινού τοπίου με την άγρια ομορφιά της φύσης της περιοχής δίνει στον επισκέπτη μια εικόνα μοναδική που τον προτρέπει να ξυπνήσει από τον λήθαργο της καθημερινότητας και τον απομακρύνει από τα άγχη και τις σκοτούρες της σύγχρονης ζωής. Εκεί, θα καταλάβει κανείς πως δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, ούτε πολλά χρήματα για να νιώσει ευχαρίστηση και χαρά. Αισθήματα που έχουμε ξεχάσει. Ωστόσο, η μητέρα φύση είναι πάντα εκεί και πάντα «ανοιχτή» και εμείς είμαστε ευπρόσδεκτοι στην αγκαλιά της για να νιώσουμε ελεύθεροι και γεμάτοι όμορφα συναισθήματα.
Ένα από τα ομορφότερα μέρη που πρέπει κάποιος να επισκεφτεί φτάνοντας στην Βλασία είναι οι καταρράκτες του Αγίου Ταξιάρχη. Πρόκειται για τους καταρράκτες του ποταμού Σελινούντα που, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο Παυσανίας, πηγάζουν από τον ποταμό Ερύμανθο. Οι καταρράκτες (στην πραγματικότητα ένας διπλός καταρράκτης) βρίσκονται στο τέλος του φαραγγιού, όταν το ποτάμι μοιάζει να μπαίνει σε μία σπηλιά. Είναι το σημείο που ενώνονται τα νερά, πέφτοντας με ορμή σε μία λίμνη για να ενωθούν και πάλι με τον Σελινούντα, ενώ δίπλα από το όλο σκηνικό υπάρχει ένα σπήλαιο που σύμφωνα με ερευνητές έχει υπόγειες λίμνες.
Η πρόσβαση σε αυτόν τον επίγειο παράδεισο γίνεται από έναν χωματόδρομο, ο οποίος καταλήγει σε μία τοποθεσία με ψηλά πλατάνια και απότομη κλίση του εδάφους. Παίρνοντας το πέτρινο κατηφορικό μονοπάτι, ο επισκέπτης αντικρίζει εικόνες άπειρου φυσικού κάλλους. Μικρές μεμονωμένες λίμνες που κάνουν παιχνίδια με τις ακτίνες του ηλίου, οι οποίες ξεπροβάλλουν μέσα από τα φυλλώματα των δέντρων, ρυάκια που διατρέχουν μυστικά σχεδόν το έδαφος, βραχάκια και πέτρες που δημιουργούν μονοπάτια και νερά που παίζουν μια καταπληκτική μουσική. Φτάνοντας στον καταρράκτη, ο επισκέπτης ανταμείβεται από το θέαμα. Ηρεμεί…ξεχνιέται…έρχεται πιο κοντά στην φύση και στον εαυτό του.
Ο καταρράκτης χύνεται σε μία λίμνη σχετικά ρηχή, με ένα λεπτό στρώμα ομίχλης να αναδεύει στην ατμόσφαιρα. Οι πολύ τολμηροί μπορούν να απολαύσουν τα παγωμένα νερά και να «γεμίσουν τις μπαταρίες τους», καθώς βγαίνοντας από εκεί, νιώθεις μια απίστευτη ενέργεια. Γύρω από τον καταρράκτη, σκοτεινές κοιλότητες στέκουν επιβλητικά και δημιουργούν ένα έξοχο περιβάλλον για λογής αναρριχητικά φυτά.
Οι καταρράκτες του Αγίου Ταξιάρχη, αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για την ελληνική μυθολογία, αφού από εδώ πέρασε η Καλλιστώ και όλες οι νύμφες της θεάς Άρτεμης και λούστηκαν γυμνές στα δροσερά νερά τους. Από εδώ πέρασε και ο Πάνας με τη συνοδεία του, μεθυσμένη από τα καταπληκτικά κρασιά της περιοχής. Από εδώ να περάσετε κι εσείς για να «μεθύσετε» από την ομορφιά και την γαλήνη που προσφέρει η φύση.
Παπαδημητρίου Θεώνη, Ξεναγός
Επικοινωνία με την Ξεναγό:
